Od početka 19. veka u ženskoj narodnoj nošnji javlja se dvodelna odeća koja se sastoji od kratke košulje-oplećka i suknje koja se kroji u ,,više pola ,, od belog platna.
Oplećak ili kratka košulja za svečane prilike šila se od pamučnog tankog platna -kavezlije ili grimiza.
Ukrašavana je; naročito rukavi i prednji deo belim vezom ili zlatnim utkanim ornamentima i umecima od čipke.
Donji deo nošnje-suknja šivena je velike širine i također ukrašena belim vezom ili čipkom. Ispod suknje nosi se još jedna suknja, podsuknja isto ukrasena belim vezom.
Na prednjem delu suknje je vezena kecelja-ferta , urađena od somota, svile, vunene tkanine. Vez na ferti je glavnom reljefnog oblika, cvetnog uzorka a rađenim bodom krstića, punim bodom, tehnikom zlatoveza.
Na gornjem delu preko košulje nosi se prsluk, rađen od svile i bogato ukrašen, poput kecelje.
Na glavi se nosi marama ili kapa. Kapa je ukrašena bogatim zlatovezom a marame su bile od somota, svile, jednobojne, šarene a ponekada ukrašene zlatovezom.
Nema komentara:
Objavi komentar